با زهرا جونم ۲
زهرا:
یه مسئولیت اجتماعی مهم و سنگین
که خیلی وقت ها نمی بینیمش
و بعدا کلی ضربه میخوریم اگه غافل بشیم ازش
من از وقتی اومدم خونه و دیگه سرکار نمیرم و درس ندارم
تازه می بینم اووووووووه!!! چقدرررر خلا بوده و ندیدم
چقدر آسیب بوده و درست نکردم
چقدر تمرین بوده که نکردم
و دیدم که واقعا دارم کم میذارم
یعنی اصلا خانواده به کنار
خودم هم خیلی نیاز به رسیدگی داشتم
جسمم، روحم، آرامشم....
اینه که فعلا میخوام تمرکزم رو بذارم روی همین مهمترین چیز....
پیچک:
میتونی تا وقتی بچه نداری و وقتی بچه هات بزرگ شدن به کارای بیرونی سنگین هم برسی ولی اگر اصولی بچه دار بشی حدود یه ده سالی واقعا کار خونه سنگین میشه.
منم تازه وقتی توی خونه قرار و سکون گرفتم متوجه شدم چه قدر به شوهرم و بچه ها ظلم کرده بودم. واقعا جز خودم هیچ کس حتی بچه ها و شوهرم متوجه خلاء نمیشدن.
کاری مهمه که جز خودت کسی نتونه انجام بده حتی اگر اون کار کوچیک به نظر بیاد.
زهرا:
☹️
در حالی که متاسفانه باورهای جامعه درباره زن موفق خیلی داغونه
زن موفق بنظر جامعه یعنی کسی که با یه دست هشتصدتا کارو انجام میده
اصلا هم کاری به کیفیت کارهای طرف ندارن!
ولی من کاری به جامعه نمیخوام داشته باشم.
پیچک:
ولشون کن.گاهی حتی شوهرت هم نمیفهمه. اون زمان باید برای کسی مثل شوهرت توضیح بدی. از ابزار گفتگو استفاده کنی چون نظراتش در سیستم دخیله. ولی برای همه که لازم نیست توضیح بدی. اگر قرار باشه درک دقیق تو رو از جایگاه تو داشته باشن، باید در جایگاه تو باشن که خب امکانش نیست.
استقلال داشته باش و نرمی.
من برم بر می گردم.
زهرا:
ممنونم
به همین حرف ها احتیاج داشتم.
😍😍😍
اتفاقا بدم نمیاد این حرف هامون به چالش کشیده بشه و نظرات رو بخونم
خوب میکنی رفیق... واقعا مایلم به انتشار این حرف ها
می بینی یکی قبول داره ولی جرئت دل به دریا زدنو نداره
قدرت روحی اجرا کردنشو نداره
فکر میکنه خیلی غریبه
وقتی میگی، جرئت پیدا می کنه.
پیچک:
ممنونم.
+ بخش اول حرفامون