مطلب حقی بود ولی مردم سخت قانع میشن برای رای دادن

من الان این مطلب را خواندم. خیلی از انتخابات گذشته. امیدوارم مطلب شما در راستای هدفتون اثرگذار بوده باشه اما به نظر من این دلیل آوری ها ضعیف هستند؛ مثلا آیا اقتدار و به تبع ثبات سیاسی و سایر ثبات ها فقط با این نوع از نظام سیاسی یعنی جمهوری اسلامی تامین می شود؟

یا وقتی بعد از انتخابات، همیشه از میزان مشارکت به موافقت با جمهوری اسلامی و مقبولیت و مشروعیت آن تعبیر می شود، کسانی که وضع موجود جمهوری اسلامی را مقبول و مشروع نمی دانند چرا باید در انتخابات شرکت کنند؟

من قصد مجادله درباره موارد مورد اختلافی که ممکن است ناشی از داده ها و دیده های متفاوت در دسترس من و شما باشد ندارم مثل اینکه "اینجا جایی است که فرزندان ما و خود ما می تونیم در آن رشد کنیم" اما به گفته شما چهل سال پیش والدین ما بنای حق انتخاب و جبران خطاها را گذاشتند و ظاهرا همون اول در انتخاب بنی صدر خطا کردند و از زمان آقای هاشمی هم که همینطور خطا کردند و کردیم. به نظرم باید برای علت اینهمه خطا فکری کرد ضمنا کسی که داوطلب ریاست جمهوری می شود قاعدتا شرح وظایفی دارد هر کشوری هم سیاست هایی. صرفا محکوم کردن مردم به انتخاب اشتباه، از دولت سلب مسؤولیت نمی کند.
شما نوشته اید "رو سفیدمون کنید" من نمی دانم مرجع این ضمیر متصل "مون" کیست اما می دانم که روی خیلی از ایرانی ها پیش خانواده شان سیاه است و پیش دشمن حداقل سرخ اگر با سیلی صورت را سرخ نگه داشته باشند. رو سفید نیستند. ایرانی هایی که رو سیاه و رو سرخ نیستند یا اصلا طرف مقابل را دشمن نمی بینند یا معمولا (نمی توانم بگم اغلب) مذهبی های مرفه یا مذهبی های طبقه متوسط به بالایی هستند که دغدغه ها مشکلات زندگیشان در برنامه های عصر شیرین و مامانا و ... به تصویر کشیده می شود که مثلا بزرگترین مشکل من با همسرم این است که شوهرم برای سفر دنبال هتل درجه 1 می گردد و اهل سفرهای یهویی ماجرا جویانه نیست یا من مدیریت اقتصادی ندارم چون یهو با یادداشت کردن دیدم ماه گذشته برای بچه ام دو تا کفش خریدم... این گروه قاعدتا هنوز روسیاهی جلوی خانواده رو تجربه نکردن که رو سفیدی جلوی دشمن براشون به اندازه قبل مهم نباشه.

سلام.

باز هم استدلال ها ضعیف اند. مقابله جهان غرب با جمهوری اسلامی لزوما ناشی از ارزشمندی جمهوری اسلامی نیست و لزوما به معنای گرفتن یک چیز ارزشمند از ملّتی نیست. فرهنگ غرب داعیه جهانی شدن دارد و جمهوری اسلامی هم همین آرمان و آرزو را دارد لذا مقابله باهاش در اولویت است و الا بعد از فرهنگ اسلامی، فرهنگ غرب خواستار نابودی بقیه فرهنگ ها هم هست. حرفم به معنای تایید غرب یا حتی اجتناب ناپذیر بودن این روند نیست. قصدم فقط رد مثال شما در باب گرفتن یک چیز ارزشمند از دست کسی است.

من فرق مشروعیت و مقبولیت را می دانم و با علم به تفاوت دو مفهوم تاکید کردم که کسانی که وضع موجود جمهوری اسلامی را نه مقبول می دانند و نه مشروع.
بله مشارکت سیاسی همه جای دنیا به معنای علاقه مندی مردم به تداوم آن نظام سیاسی است. برای همین هم گفتم که وقتی از شرکت مردم در انتخابات به مقبولیت نظام و حتی باور به مشروعیت نظام تعبیر می شود، کسانی که این وضع را نه مقبول می دانند و نه مشروع چرا باید کاری کنند که چنین پیامی داشته باشد؟

روسفیدی در محضر خداوند هم حتما با حق طلبی و عدالت خواهی و... اتفاق می افتد نه کمک به تداوم ظلم و باطل. بنابراین هستند کسانی که فکر نمی کنند کمک به تداوم وضع موجود آنچه باشد که خدا می خواهد.

اینکه طرفداران آرمان های اسلام و انقلاب اسلامی در قشر مستضعف فراوان بودند حرف صحیحی است اما اینکه گفتید "آمارها نشان می دهد که مذهبی ها اغلب در طبقه متوسط رو به پایین هستند" را از نظر آماری نمی دانم چون آمار رسمی ندارم و بعید می دانم آماری به این شکل موجود باشد که چه تعداد از طرفداران نظام جمهوری در کدام طبقه اجتماعی هستند. خصوصا که مذهبی ها الان طیفی از مردم هستند و لزوما همه کسانی که ظاهر اسلامی دارند یا به دستورات اسلامی عمل می کنند از طرفداران نظام سیاسی نیستند.
بر اساس مشاهدات هم مشاهدات ما با توجه به اطراف خودمان متفاوت است.
مثلا کافی است آمار دانش آموزان دختر مدارس مذهبی- اسلامی مناطق 1، 2، 3 شهر تهران و مناطق مرفه نشین کلان شهرها را ببینید.

در مورد بی اعتنایی مردم به دستورالعمل های ستاد ملی مقابله با کرونا هم می شود دلایل مردم را بشنوید که چقدر ناشی از بی اعتمادی به حکومت (نه صرفا دولت. فرق دولت و حکومت را می دانم) است. چقدر نتیجه شنیدن مکرر دروغ است و ...

اینکه صرفا نماینده مجلس و رئیس جمهور و ... انتخاب می کنیم نشان دهنده این نیست که جمهوری داریم. ضمن اینکه این نعمت را خداوند به امریکایی ها و اروپایی ها هم داده. و در نهایت خوشا به حال شهدا که غیر از بهره مندی از فوز عظیم شهادت، این روزها را هم ندیدند. ای کاش روحشان هم مطلع نشود که جانشان را برای چنین روزهایی فدا کردند.