سر سفره بودیم. داشت بشقابا رو جمع میکرد. یهو به حالت ناراحتی و گلایه گفت: چرا خدا نخواست همه برن بهشت؟!

قیافه ش جوری گره خورده بود که نشون دهنده گره ذهنیش بود.

من: چرا! خدا میخواد همه برن بهشت. اونم بهترین جای بهشت! چون همه آدما رو خیلیییی دوست داره.

آقاپسر: پس خب چرا نبرد؟!

_:چون اگه خودش آدما رو میبرد بهشت؛ آدما اهل بهشت نمیشدن.

_: مگه نمیرفتن بهشت؟

_: چرا. ولی باید ارزش بهشت رو فهمید.

ببین! مثلا اگه من همش اتاق تو رو جمع میکردم و تو هیچ وقت این کار رو نمیکردی؛ اتاقت مرتب می شد ولی تو پسر منظمی نمیشدی. ولی ببین از وقتی من دیگه کارات رو نمیکنم و فقط بهت میگم چه کار بکنی و چه کار نکنی، چه قدر پسر منظمی شدی! اون آقا پسر بی نظم که هیچی اتاقش سر جاش نبود کجا و این آقا پسری که همیشه همه کاراش روی نظمه و همه وسایلاش مرتبن کجا...! 

چشماش شروع کرد برق زدن...😊

اضافه کردم: اگه من همیشه اتاق تو رو مرتب میکردم چون تو منظم نشده بودی، اگر بهترین و منظم ترین اتاق دنیا رو هم بهت میدادن، اونجا بهم ریخته میشد. چون تو نظم بلد نبودی. ولی الان بر عکسه. اگر بدترین و کثیف ترین اتاق دنیا رو هم بهت بدن، تو اونجا رو تبدیل به بهترین میکنی. چون ارزش نظم و اتاق مرتب رو فهمیدی!

اهل بهشت شدن هم همین طوریه. اهل بهشت ارزش بهشت رو میفهمن پس حتی اگه خدا اونا رو جهنم هم ببره، اونا اونجا رو تبدیل به بهشت میکنن. خدا دوست داره ما این جوری بشیم تا وقتی وارد بهشت شدیم بتونیم بهشتی بمونیم. ما خودمون بهشتمون رو بسازیم.

خدا خیلی ما رو دوست داره. دلش میخواد ما توانایی هامون زیاد باشه. برای همین مثل من که تو رو برای منظم شدن تربیت میکنم، ما رو برای وارد بهشت شدن تربیت میکنه.

توی تمام این مدت چشماش توی همون حالت قبل به اضافه یه احساس ذوق قشنگی بود.

پ.ن: ان شاء الله هممون و بچه هامون اهل بهشت باشیم!