سلام

برگشتم.

حالم بهتر شد برگشتم. گفته بودم برمیگردم که...جامو به کسی ندادید که؟!

فهمیدم همه میلم به رابطه به خاطر ضعفم در ارتباط با خداست. 

هنوز هیچی ثتبیت نشده ولی نظرات رو باز کردم. اما ممکنه نتونم به همه نظرات جواب بدم. واقعا هنوز تمایلی ندارم زیاد وارد گفتگو بشم. از این حرفم هم اصلا قصد بدی رو برداشت نکنید؛ خواهش میکنم!

هنوزم تمایلی به برگردوندن بخش تماس با من ندارم. راستش اصلا کلا حذفش کردم.

شرایط قبلی با من کاری کرده بود که نمیتونستم با کسی توی فضای حقیقی ارتباط بگیرم. تصور کنید یه آدم جزئی نگر کمال طلب فاز منفی بگیره توی رابطه! پدر طرف مقابل رو در میاره! الان خیلی راحت تونستم با دو تا از دوستای قبلیم ارتباط بگیرم. هرچند اونا هنوز همون شرایط قبلی رو دارن ولی من تونستم راحت تر باهاشون رابطه برقرار کنم.

تونستم از وقتای پراکنده توی روز برای رسیدگی به خودم استفاده کنم. دو تا کتاب روانشناسی خوندم! توی همین پنج شش روز. تونستم تقریبا به وضعیت منسجم و منظم قبلی برگردم و این برام خیلی لذتبخشه! اراده م قویتر شد. الان دو شبه که راحت میخوابم....

و خلاصه این که...

من پیچک هستم یک مسافر😁..

(در همین لحظه صدای دست و جیغ-جیق؟- و هورای حضار بلند می شود. بقیه هم همه مسافرن الکی مثلا...) 

برای اومدنم به وبلاگ حتما باید قائده سفت و سختی بذارم! هنوزم تثبیت نشدم...هنوزم تثبیت نشدم.

آهاااننن! راستی! رمز ایمیلمو بازیابی کردم! 

(یه دست دوباره برام بزنید! بزنید دیگه...😎)

پ.ن: عنوان هیچ ربطی به اون رمان پرفروش ومپایر نداره. همین جوری نوشتم. یعنی منظورم یه جور گرگ و میش دیگه ست.