...و سپاس فقط مخصوص خدایی است که فقر را به غنا تبدیل می کند بدون هیچ تغییری!
به سمت او رو می کنی و اظهار فقر...
و او تو را همچون کودکی در آغوش گرفته شده، از امن و آرامش و راحت بی نیاز می کند...
اما تو هنوز همانی که بودی...
تصور این اجتماع ضدین هرچند محال نیست اما دشوار و سخت است...
فقر در عین غنا شدنی است...
تا خدا هست.
سلام
خوندیم.
فخره برای مومن وقتی صاحب ثروت خداست!
یا مَنْ یُعْطِى الْکَثیرَ بِالْقَلیلِ
اى کسی که عطاى بسیار می دهد در برابر طاعت اندک
یا مَنْ یُعْطى مَنْ سَئَلَهُ
اى کسی که عطا کنى به هر که از تو درخواست کند
یا مَنْ یُعْطى مَنْ لَمْ یَسْئَلْهُ وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَةً
ای کسی که عطا کنى به کسى که از تو درخواست نکرده و نه تو را بشناسد، از روى نعمت بخشى و مهرورزى
ای خدای خوب و عزیز...
