راستش از حدود پنج یا شش سال پیش که وبلاگ نویسی رو شروع کردم، وبلاگ های زیادی رو دیدم و خوندم...بعضیشون زرد بودن، بعضیشون کاملا تخصصی، بعضیشون هم تاثیرگزار، بعضی هم به معنای واقعی تاثیر گزار.

خیلی فکر کردم که موثرترین وبلاگ ها توی این دوران از نظر من کدوم ها بودن. مسلما وبلاگ های موثر زیادی بودن اما اونهایی که بتونم بهشون نمره برتر بدم، تعدادشون فقط دو تاست. این که کدوم موثرتر بودن رو نمی تونم تعیین کنم پس به ترتیب زمان آشناییم با وبلاگ ها معرفیشون میکنم:

۱.وبلاگ عالی تو فقط لیلی باش رضوان عزیز: که امیدوارم هرجا هست، خودش و خانواده ش سالم باشن، به حق حضرت زهرا سلام الله علیها. این وبلاگ مال زمان قبل از مشکلات بلاگفاست برای همین الان اصل وبلاگ در دسترس نیست و فقط نوشته ها توی اون آدرس پیدا میشه. رضوان خانوم، زن خود ساخته ای بودن که دغدغه شون تغییر در راستای زن بهتر بودن، بود. ایشون بار علمی بالایی داشتن که با زبانی ساده و روان مطالب سنگین رو ارایه میدادن و این باعث شده بود که پستای طولانیشون اصلا خسته کننده نباشه. به نظرم این وبلاگ نه تنها برای من بلکه برای خیلی از زن های بلاگستان جزو موثرترین هاست. بخش نظرات این وبلاگ هم خیلی فعال بود و مخاطبا تعامل زیادی باهم داشتن. البته نویسنده هم تعامل خوبی با مخاطبا داشت. با وجود این که مشغله زیادی داشت.

۲. وبلاگ ن والقلم و ما یسطرون آقای ن. .ا: همین اول باید عرض کنم که در واقع اولین وبلاگ آقای نویسنده برای من جزو موثرترین ها بود. اماچون اون وبلاگ الان حذف شده و میشه گفت این وبلاگ آخر، ادامه همون وبلاگه؛ من این وبلاگ رو معرفی میکنم. این آخری هم جزو موثرترین هاست اما چیزی که واقعا من رو به فکر انداخت و باعث شد زاویه دیدجدیدی رو درک کنم،؛ اون اولین وبلاگ بود. نوشته های این نویسنده، باعث شد بتونم یه انسجام خیلی عالی ای بین نقش های زنانه خودم و دین پیدا کنم. خیلی از مسائلی که برام بد جا افتاده بود، خیلی جالب بدون صحبت کردن در موردش برام باز شده. الان دیگه به یه اعتماد نسبی ای به مسائل دینی رسیدم که " حق من محفوظه پس کاری که لازمه انجام بدم. اگر الان سختم بشه، بعدها جبران میشه" قبلا این باور رو نداشتم.

دقت کرده باشید، جدای ارتباط با مخاطب و تولید محتوای موثر برای من نویسنده ها مهم بودن. شخصیت هر دوی این نویسنده ها طوریه که با وجود مشکلات و مسائل خاصی که باهاش ممکنه درگیر باشن اما متلاطم نمیشن. راه و مسیر براشون خیلی مشخصه. و برای من کاملا مشخصه که برای در مسیر بودن هزینه های مادی و معنوی زیادی میدن. این به من روحیه میده و علت گرفتن پسوند "ترین" بعد از صفت "موثر" همین نکته ست. وگرنه وبلاگ های موثر و موثر تر زیادی هستن که واقعا شاید به هفتاد یا هشتاد تا برسن. پست های موثر هم که خیلی زیاد بودن.

و نراه قریبا- مهتدی- فیشنگار- صحبت جانانه- بازتاب نفس صبحدمان- مونولوگ- منزل لیلی- حساب رسی-حنین- فانوس جزیره-هبوط- سره-ماجراهای من و خودم- حدیث نفس- سلسبیل-.... و خیلی وبلاگای دیگه که چون الان به روز نمیشن دیگه توی ذهنم نیستن ولی من واقعا دنبال کردنشون رو دوست داشتم. چون وقتی وبلاگی به روز نشه قطع دنبال میزنم. 

از همه این دوستانی که اسم وبلاگشون رو بردم دعوت میکنم که توی این پویش شرکت کنن اگر تا حالا شرکت نکردن.

قوانین پویش هم توی دومین وبلاگی که معرفی کردم؛ هست. برید بخونید.